Zelfcompassie vormt de basis voor emotionele heling en persoonlijke groei.

Emotionele intimiteit betekent dat je gedachten en gevoelens vrij kunt delen. Het draait om open gesprekken, elkaar begrijpen en steun geven wanneer nodig.

Ben je het zat om altijd "de aardige" te zijn? Altijd klaarstaan voor anderen terwijl je je leeg voelt? Veel mensen zijn te vriendelijk om conflicten te vermijden of goedkeuring te zoeken, wat hun welzijn, relaties en zelfbeeld schaadt. In dit artikel bespreken we de gevolgen van te aardig zijn, de oorsprong ervan en hoe je voor jezelf kunt opkomen zonder schuldgevoel.

Heb je moeite met grenzen aangeven, voor jezelf zorgen en je gevoelens delen? Dan herken je wellicht codependentie. In deze blog lees je wat codependentie is, hoe het ontstaat, hoe het samenhangt met afwijzingsgevoeligheid, en hoe je patronen kunt doorbreken.

Als een kind de ouder moet 'dragen', noemen we dat parentificatie. Het kind vervult de ouderrol en wordt een steunpilaar. Dit ontstaat vaak als ouders kinderen krijgen om eigen trauma’s te helen. Het draait dan niet om het kind, maar om de pijn van de ouder. Parentificatie gaat vaak samen met narcisme. In gezinnen met een narcistische ouder gaat alle aandacht naar de ouder, en moeten kinderen zich aanpassen. Dit belemmert hun ontwikkeling sterk.

'Gevoel' en 'emotie' worden vaak door elkaar gehaald, terwijl er een belangrijk verschil is. In dit blog leg ik dat verschil uit en waarom het essentieel is. 

Wat betekent het om authentiek te zijn? En vooral: wat betekent het niet? Kun je authentiek worden? En hoe?

Besteed tijd aan de dingen waar je energie van krijgt. Deze activiteiten maken je blij, inspireren en brengen balans in je leven. Of het nu gaat om een hobby of passie, ze verrijken je leven.

Afwijzing doet pijn. Het kan voelen alsof je letterlijk naar beneden wordt gehaald. De emotionele pijn is zichtbaar in het brein en activeert dezelfde gebieden als fysieke pijn. Dit verklaart waarom het zo intens is.

Vroegkinderlijk trauma of een onverwerkte jeugd herkennen is vaak lastig. Het vraagt om erkenning dat je verleden anders was dan gedacht, wat verborgen verdriet naar boven kan halen. Tijdens onze jeugd ontwikkelen we vaak overlevingsmechanismen om moeilijke situaties te doorstaan.

Mensen met een emotioneel gezonde jeugd zoeken geen compensatie in relaties. Ze nemen de tijd om vriendschappen op te bouwen en hanteren gezonde criteria bij het kiezen van een partner, zoals onafhankelijkheid, persoonlijke groei, gelijkwaardigheid en een gedeelde visie op kinderen. Bij een kinderwens kijken ze bijvoorbeeld naar het gedrag van de ander met kinderen.

Ergernissen in een relatie zijn normaal en vaak onvermijdelijk. In het begin lijkt alles perfect, maar naarmate je elkaar beter leert kennen, ontstaan kleine irritaties. Deze kunnen toenemen en soms onoplosbaar lijken, wat frustratie veroorzaakt.

Vaak beseffen we niet dat we een ongelijkwaardige relatie hebben, omdat dit vaak de basis vormt. Onbewust kiezen we hierop onze partner. Toch leidt deze dynamiek vaak tot verzet van een van beide partners.

Een grens is wat JIJ bepaalt: waar een ander volgens jou niet overheen mag gaan. Grenzen zijn persoonlijk en verschillen per persoon. Laat je anderen over jouw grenzen gaan, dan doe je vaak dingen die je niet fijn vindt. Dit kan komen door de wens om te pleasen, moeite met nee zeggen, of angst voor afwijzing.

Perfectionisme uit zich op veel verschillende manieren. Het kan voortkomen uit  faalangst , angst voor afwijzing , of bijvoorbeeld een sterke behoefte aan controle. Het staat nooit op zichzelf, maar is vaak een specifieke uiting van diepgewortelde patronen uit het verleden.

Emotionele pijn loslaten is een verlangen van velen.Toch wordt het in relaties vaak niet erkend als een ‘officiële’ diagnose. Maar wat betekent emotionele pijn? En waarom blijf je in de relatie als het zo veel pijn doet?Voor sommigen is het niet simpel. Ze zitten vast in een spanningsveld: niet met, maar ook niet zonder hun partner kunnen. Relaties brengen vaak spanningen, ruzies en verdriet, terwijl de angst voor eenzaamheid, leegte of gemis hen tegenhoudt om los te laten. 

De geestelijke gezondheidszorg richt zich vaak op ziektes, diagnoses en behandelingen. Toch blijft één belangrijk aspect onderbelicht: de gedragsvaardigheden die we in onze jeugd niet of onvoldoende hebben ontwikkeld. Stel je voor dat we deze vaardigheden toen al hadden geleerd - veel diagnoses hadden wellicht voorkomen kunnen worden. Zou de focus niet meer moeten liggen op het aanleren van deze essentiële vaardigheden? Door oorzaken aan te pakken, voorkom je klachten bij de basis.

Waarom lukt het sommige mensen niet om hun problemen te doorbreken, ondanks alle hulp, trainingen en boeken? Velen blijven vastlopen en bereiken de kern niet. Toch blijkt het na een coachingstraject wél mogelijk. Vaak voel je je vooraf moedeloos, omdat de doorbraak uitblijft. Vanuit mijn eigen ervaring weet ik wat er écht nodig is voor blijvend herstel.Wat helpt je om jouw patronen te doorbreken en die doorbraak eindelijk te realiseren?Ik bespreek 6 essentiële aspecten die je hierbij helpen.

Welke 16 essentiële, gezonde gedragsvaardigheden kun je ontwikkelen door je jeugdpatronen te herstellen? Vaak zoeken we psychologische hulp vanwege obstakels in relaties, werk of ons persoonlijke leven. Angst, depressie, burn-out of een gevoel van onmacht kunnen hieraan ten grondslag liggen.Wat we vaak niet beseffen, is dat we essentiële gedragsvaardigheden in onze jeugd niet hebben geleerd. Gelukkig is het nooit te laat: je kunt deze vaardigheden alsnog aanleren door jezelf emotioneel te heropvoeden. Ik begeleid je stap voor stap in dit proces.

Een machtsstrijd loslaten begint met inzicht in de oorzaken. Het ontstaat wanneer beide partijen vasthouden aan de behoefte om gelijk te halen, wat leidt tot strijd om de macht.

Emotionele onbereikbaarheid is een term die ik vaak van klanten hoor. Het gaat meestal om de emotionele afstandelijkheid van hun partner, veroorzaakt door bijvoorbeeld affectieve verwaarlozing of autisme/Asperger.

Hoe kiezen we onze partner? Regelmatig krijg ik vragen zoals:“Waarom voel ik me aangetrokken tot mijn partner, zelfs als het pijn doet?”of“Waarom val ik op iemand die niet kan geven wat ik nodig heb?”

Misschien herken je dit: je voelt je aangetrokken tot iemand, start een relatie, maar na een tijd valt het tegen. Je dacht de ander te kennen, maar hoe goed kan dat echt?

Veel mensen zeggen geen intentie te hebben om een nieuwe relatie te beginnen, en toch gebeurt het. Hoe komt dit? Waarom beland je onverwacht in een relatie die anders is dan je had gehoopt of verwacht?