Ben je het zat om altijd "de aardige" te zijn? Altijd klaarstaan voor anderen terwijl je je leeg voelt? Veel mensen zijn te vriendelijk om conflicten te vermijden of goedkeuring te zoeken, wat hun welzijn, relaties en zelfbeeld schaadt. In dit artikel bespreken we de gevolgen van te aardig zijn, de oorsprong ervan en hoe je voor jezelf kunt opkomen zonder schuldgevoel.
De prijs van te aardig zijn
Aardig zijn lijkt positief, maar kan een automatisme worden. Je cijfer jezelf weg, wat leidt tot emotionele uitputting. Psycholoog Harriet Braiker noemt dit "verslaafd aan goedkeuring".
Te aardig zijn tast je grenzen aan. Vaak "ja" zeggen terwijl je "nee" bedoelt, maakt dat je grenzen niet gerespecteerd worden. Dit leidt tot gevoelens van onzichtbaarheid en oppervlakkige relaties. Echte verbinding vraagt eerlijkheid. Conflicten vermijden uit angst voor afwijzing veroorzaakt frustratie en onrust.
Wees eerlijk naar jezelf: vraag: "Doe ik dit uit vrije wil of uit angst?"
De oorsprong van het 'te aardig'-masker
Te aardig zijn komt vaak voort uit je jeugd. Als liefde voorwaardelijk voelde, onderdrukte je je eigen behoeften. Dit gedrag wordt later een gewoonte.
Als boosheid of verdriet leidden tot straf of afwijzing, voelde 'aardig blijven' veiliger. Dit beschermde je als kind, maar belemmert als volwassene het stellen van grenzen.
Ouders bedoelen het goed, maar geven patronen door. Het herkennen hiervan is de eerste stap naar verandering.
De strijd tussen verbinden en jezelf zijn
Gabor Maté noemt dit het 'hechting versus authenticiteit'-conflict. Kinderen kiezen voor verbinding, wat later innerlijke strijd veroorzaakt. Onderdrukte gevoelens om relaties te behouden bemoeilijkt assertiviteit. Door trouw te blijven aan jezelf ontstaan gezondere relaties.
De impact van onderdrukte woede
Onderdrukte woede verdwijnt niet, maar zet zich vast in je lichaam. Dit kan leiden tot klachten zoals migraine en maagproblemen. Woede signaleert overschreden grenzen, negeren ervan houdt je lichaam in stress. Gabor Maté beschrijft in When the Body Says No hoe chronische ziektes wortelen in jeugdpatronen.
De paradox van té aardig zijn
Te aardig zijn werkt averechts: relaties voelen oppervlakkig en mensen leren je echte ik niet kennen. Vriendelijkheid vanuit angst levert stress op. Vraag jezelf: "Help ik uit vrije wil of uit angst?" Bewuste vriendelijkheid geeft energie en gezonde relaties.
Codependentie doorbreken
Codependentie ontstaat door jezelf te verliezen in het helpen van anderen. Dit kan leiden tot wrok. Besef dat geven niet hetzelfde is als liefde. Door verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen behoeften doorbreek je de cirkel en creëer je gezondere relaties.
Drie vragen om jezelf te stellen
Voordat je instemt, vraag jezelf:
1. Wil ik dit echt?
2. Heb ik tijd en energie?
3. Krijg ik spijt van mijn ja?
Deze vragen helpen je bewuster keuzes te maken en je grenzen te bewaken.
Met vertrouwen nee leren zeggen
Nee zeggen is zorgen voor jezelf. Begin klein, met korte zinnen zoals: "Ik kan (dit) nu niet." Geen lange uitleg nodig. Zie nee zeggen als eerlijkheid, niet als conflict. Dit maakt ruimte voor een oprechte ja in de toekomst.
Verantwoordelijkheid nemen voor je groei
Neem verantwoordelijkheid voor je grenzen. Niet jezelf de schuld geven, maar beseffen dat je kunt kiezen hoe je reageert. Begrijp je patronen om ze te veranderen. Vraag jezelf: "Waarom respecteer ik mijn grenzen niet?" Verandering begint bij jezelf.
Woorden laten kloppen met wie je bent
Zeg ja alleen als je het meent. Zeg nee en blijf erachter staan. Eerlijkheid naar jezelf en anderen geeft rust en laat zien waar je voor staat. Zoals Carl Rogers zei: ""Wie ik ben, is precies goed – zolang ik het maar durf te laten zien."
Kan een coaching je helpen?