Zelfcompassie vormt de basis voor emotionele heling en persoonlijke groei.
Het betekent vriendelijk en begripvol zijn voor jezelf, vooral bij falen, pijn of tegenslag.
Veel mensen spreken zichzelf strenger toe dan ze ooit bij een dierbare zouden doen.
Zelfcompassie doorbreekt dit patroon door mild naar je eigen worstelingen te kijken.
Onderzoek toont aan dat het stress vermindert en veerkracht vergroot.
Door jezelf dezelfde warmte te geven die je anderen biedt, bouw je een diepere verbinding met je emoties op.
Dit helpt beperkende patronen te doorbreken en legt een basis voor emotioneel welzijn.
Zelfcompassie betekent mild zijn wanneer je pijn ervaart, fouten maakt of tekortschiet.
In plaats van gevoelens te onderdrukken of jezelf te bekritiseren, kies je voor steun en begrip.
Mensen met zelfcompassie accepteren dat imperfectie en tegenslagen bij het leven horen.
Ze reageren met zachtheid in moeilijke tijden, wat leidt tot meer innerlijke rust en balans.
Frustratie over tegenslagen gaat vaak gepaard met eenzaamheid, alsof alleen jij worstelt.
Toch is lijden universeel: kwetsbaarheid en onvolmaaktheid horen bij mens-zijn.
Zelfcompassie erkent dat uitdagingen een gedeeld onderdeel van het leven zijn, niet uniek voor jou.
Zelfcompassie helpt negatieve emoties in balans te verwerken.
Je negeert je gevoelens niet, maar vergroot ze ook niet uit.
Deze balans ontstaat door je ervaringen te verbinden met de gedeelde menselijke ervaring.
Iemand met zelfcompassie onderzoekt negatieve gedachten open, zonder erin te verdrinken.
Een niet-oordelend bewustzijn, speelt hierin een essentiële rol.
Het helpt je pijn te erkennen zonder erin meegezogen te worden.
Kun je een coaching gebruiken?